Eindelijk in Cusco / Por fin en Cusco
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Tabitha
23 Juni 2009 | Peru, Lima
Hola!!!
Tijd voor weer een update. Ik heb de laatste dagen geen mogelijkheid gehad te internetten. Ik heb weer veel beleefd. leuk en ietje minder dit keer.
laat ik beginnen met het leuke.
Vanuit Arequipa hebben Lena en ik de bus naar Puno gepakt. Dat ging super. De hostal was erg leuk en om 14.00 uur werden we al opgehaald voor de eerste tour. Naar de graftorens/ ruines in Sillustani.
Dat was interessant en eindelijk heb ik lama´s gezien!!! Die stonden nog op het lijstje! Natuurlijk veel foto´s gemaakt en die houden jullie weer te goed.
( O ja, ik heb een niewe camera gekocht, die eet alleen batterijen, maar goed, ik heb er een!)
De dag erna hadden we een excursie naar 3 eilanden in het Titicacameer geboekt en dat was leuk!
Eerst ging het naar de drijvende eilanden de Uros. Die mensen leven op het riet en alees is van riet. De huizen, de boten, geweldig! Een beetje toeristisch, maar wel leuk.
Daarna moesten we 3 uur varen naar het eiland Amantaní. We zouden daar een nacht blijven en bij aankomst werden er voorgesteld aan onze ¨familie¨. Samen met Lena en een Australisch meisje mochten wij bij de president in huis. Nou moet je je daar niet teveel van voorsteleen, maar dit wilde ik graag een keer doen. Thuis bij de locals verblijven. De moeder was er nier, dus de kinderen moesten eten koken. Natuurlijk even geholpen met aardappels schillen. De mensen hebben niet veel. Vaak bstaat het eten uit soep, rijst en groente als dat er is. Wij hadden brood, suiker, koekjes en rijst voor ze meegenomen als dank. Vlees bijvoorbeeld eten ze 1 keer per jaar op de evrjaardag van het eiland in februari. Ongelofelijk he.
De familie was erg vriendelijk en bestond uit Ignacio de vader, Lourdes, Celia, Wilbert en nog een jongen en de moeder.
S´middags zijn we naar de top van de berg gelopen voor de zonsondergang. Geweldig! daarna thuis eten en daarna moesten we ons omkleden in traditionele kleding voor het dansfeest. Dat was super! We hebben gedanst!!! Daar hoef je niet meer naar de sportschool hoor!
De volgende dag na het ontbijt hebben we afscheid genomen van de familie en zijn we naar het 3e eiland Taquile gevaren. Dat was mooi. Een beetje rondgelopen, ruines bezocht en met de groep gegetn. De groep was erg leuk. Daarna gingen we terug naar het vaste land en wat denk je... motorpech! Ja, midden op het titicacameer. En dat is groot!!! De eerste boten wilden niet helpen en de kapitein wist geloof ik niet wat hij moest doen. Gelukkig is er uiteindelijk een boot gestopt en die meneer had het binnen 5 minuten voor elkaar!
Gelukkig konden we verder. De volgende dag heb ik afscheid genomen van Lena, zij wilde voor een dag naar Bolivia, maar het leek mij beter alvast naar Cusco te gaan.
Ik weet niet of jullie iets meegekregen hebben van de staking hier, maar dat is niet leuk.
Er is een nieuwe president en de boeren zijn het niet eens met zijn regels. Ze zijn al 3 weken aan het staking op de route van Puno naar Cusco. Ze blokkeren wegen, maken bruggen kapot. En na een paar verhalen gehoord te hebben waar mensen 12 uur hebben moeten lopen en voor een bus betaald hebben, was ik niet erg gerust. maar goed ik wilde naar Cusco. Heel veel busbedrijven gingen niet, maar ik heb er toch nog 1 gevonden met dank aan een paar spaanse meisjes.
Om 8.00 uur zouden we vertreken, maar om 11 uur kwam de bus pas opdagen. maar goed, we hadden een bus. Ik ben verder gerisd met de spaanse meisjes en nog 2 stellen uit Spanje. We zouden een alternatieve route nemen. Maar ja, moet je wel weten waar die is. De chauffeurs hadden geen idee, en we zijn een paar keer omgedraaid. Uiteindelijk kwamen we in een dorpje waar de stakers aan de gang waren. De weg geblokkerd met auto´s, stenen en mensen. We hebben nog geluk gehad. Normaal moet je 6 uur wachten, wij hebben niet geklaagd en mochten na 4.5 uur verder.
Toen hoorden we dat een andere bus op onze route bekogeld was met stenen en de banden lek waren geprikt. Dus weer omgedraaid en de normale rote genomen naar de brug. Die dus vernield was. De bus kon er met geen mogelijkheid over. Alleen het geraamte was er nog. Uiteindelijk zijn we met al onze bagage stapje voor stapje zijwaarts over een metalen balk gelopen, ons vasthoudend aan de zijkant. Daarna met zaklampen de rest geholpen. Gelukkig zijn we goed overgekomen en na een uur zou er een bus aan deze kant komen om ons naar Cusco te brenge,.
Geloven jullie het nog? Ik niet, dus hebben de chauffeur gezegd dat hij op moest houden met liegen, wij geloofden hem niet meer. Met z´n zevenen zijn we gaan lopen. De rest van de bis bleef wachten ( voor niks bleek later, want natuurlijk... geen bus ). na 5 minuten kwamen we een truck tegen en hebben we een stukje gelifd en was een geluk: Er stond bij de tolovergang een bus! Naar Cusco!!! Wij als een gek rennen... en ik heb het gehaald. Ik ben in Cusco. het is hier geweldig. Ik ben Sybren weer tegengekomen ( Uit Ecuador kende ik die. Hij woont in Hengelo) En s´avonds zijn we met de spanjaarden, ik, Sybren en Jay uit Nederland uit eten geweest. Supergezellig.
Vandaag is het de eerste feestdag en er zijn overal mensen. De hele dag is er een optocht aan de gang met groepen uit alle provincies en dorpjes uit en rond Cusco.
Dat gaat nog de hele avond door en morgen is de Inti Raymi. Het feest van Cusco van het jaar. We hebben met de hele groep afgesproken, dus dat wordt vast leuk!
Ik houd jullie op de hoogte!!!
Un beso, Tabitha!!!
Pronto escribire en español, chicos!!!
Tijd voor weer een update. Ik heb de laatste dagen geen mogelijkheid gehad te internetten. Ik heb weer veel beleefd. leuk en ietje minder dit keer.
laat ik beginnen met het leuke.
Vanuit Arequipa hebben Lena en ik de bus naar Puno gepakt. Dat ging super. De hostal was erg leuk en om 14.00 uur werden we al opgehaald voor de eerste tour. Naar de graftorens/ ruines in Sillustani.
Dat was interessant en eindelijk heb ik lama´s gezien!!! Die stonden nog op het lijstje! Natuurlijk veel foto´s gemaakt en die houden jullie weer te goed.
( O ja, ik heb een niewe camera gekocht, die eet alleen batterijen, maar goed, ik heb er een!)
De dag erna hadden we een excursie naar 3 eilanden in het Titicacameer geboekt en dat was leuk!
Eerst ging het naar de drijvende eilanden de Uros. Die mensen leven op het riet en alees is van riet. De huizen, de boten, geweldig! Een beetje toeristisch, maar wel leuk.
Daarna moesten we 3 uur varen naar het eiland Amantaní. We zouden daar een nacht blijven en bij aankomst werden er voorgesteld aan onze ¨familie¨. Samen met Lena en een Australisch meisje mochten wij bij de president in huis. Nou moet je je daar niet teveel van voorsteleen, maar dit wilde ik graag een keer doen. Thuis bij de locals verblijven. De moeder was er nier, dus de kinderen moesten eten koken. Natuurlijk even geholpen met aardappels schillen. De mensen hebben niet veel. Vaak bstaat het eten uit soep, rijst en groente als dat er is. Wij hadden brood, suiker, koekjes en rijst voor ze meegenomen als dank. Vlees bijvoorbeeld eten ze 1 keer per jaar op de evrjaardag van het eiland in februari. Ongelofelijk he.
De familie was erg vriendelijk en bestond uit Ignacio de vader, Lourdes, Celia, Wilbert en nog een jongen en de moeder.
S´middags zijn we naar de top van de berg gelopen voor de zonsondergang. Geweldig! daarna thuis eten en daarna moesten we ons omkleden in traditionele kleding voor het dansfeest. Dat was super! We hebben gedanst!!! Daar hoef je niet meer naar de sportschool hoor!
De volgende dag na het ontbijt hebben we afscheid genomen van de familie en zijn we naar het 3e eiland Taquile gevaren. Dat was mooi. Een beetje rondgelopen, ruines bezocht en met de groep gegetn. De groep was erg leuk. Daarna gingen we terug naar het vaste land en wat denk je... motorpech! Ja, midden op het titicacameer. En dat is groot!!! De eerste boten wilden niet helpen en de kapitein wist geloof ik niet wat hij moest doen. Gelukkig is er uiteindelijk een boot gestopt en die meneer had het binnen 5 minuten voor elkaar!
Gelukkig konden we verder. De volgende dag heb ik afscheid genomen van Lena, zij wilde voor een dag naar Bolivia, maar het leek mij beter alvast naar Cusco te gaan.
Ik weet niet of jullie iets meegekregen hebben van de staking hier, maar dat is niet leuk.
Er is een nieuwe president en de boeren zijn het niet eens met zijn regels. Ze zijn al 3 weken aan het staking op de route van Puno naar Cusco. Ze blokkeren wegen, maken bruggen kapot. En na een paar verhalen gehoord te hebben waar mensen 12 uur hebben moeten lopen en voor een bus betaald hebben, was ik niet erg gerust. maar goed ik wilde naar Cusco. Heel veel busbedrijven gingen niet, maar ik heb er toch nog 1 gevonden met dank aan een paar spaanse meisjes.
Om 8.00 uur zouden we vertreken, maar om 11 uur kwam de bus pas opdagen. maar goed, we hadden een bus. Ik ben verder gerisd met de spaanse meisjes en nog 2 stellen uit Spanje. We zouden een alternatieve route nemen. Maar ja, moet je wel weten waar die is. De chauffeurs hadden geen idee, en we zijn een paar keer omgedraaid. Uiteindelijk kwamen we in een dorpje waar de stakers aan de gang waren. De weg geblokkerd met auto´s, stenen en mensen. We hebben nog geluk gehad. Normaal moet je 6 uur wachten, wij hebben niet geklaagd en mochten na 4.5 uur verder.
Toen hoorden we dat een andere bus op onze route bekogeld was met stenen en de banden lek waren geprikt. Dus weer omgedraaid en de normale rote genomen naar de brug. Die dus vernield was. De bus kon er met geen mogelijkheid over. Alleen het geraamte was er nog. Uiteindelijk zijn we met al onze bagage stapje voor stapje zijwaarts over een metalen balk gelopen, ons vasthoudend aan de zijkant. Daarna met zaklampen de rest geholpen. Gelukkig zijn we goed overgekomen en na een uur zou er een bus aan deze kant komen om ons naar Cusco te brenge,.
Geloven jullie het nog? Ik niet, dus hebben de chauffeur gezegd dat hij op moest houden met liegen, wij geloofden hem niet meer. Met z´n zevenen zijn we gaan lopen. De rest van de bis bleef wachten ( voor niks bleek later, want natuurlijk... geen bus ). na 5 minuten kwamen we een truck tegen en hebben we een stukje gelifd en was een geluk: Er stond bij de tolovergang een bus! Naar Cusco!!! Wij als een gek rennen... en ik heb het gehaald. Ik ben in Cusco. het is hier geweldig. Ik ben Sybren weer tegengekomen ( Uit Ecuador kende ik die. Hij woont in Hengelo) En s´avonds zijn we met de spanjaarden, ik, Sybren en Jay uit Nederland uit eten geweest. Supergezellig.
Vandaag is het de eerste feestdag en er zijn overal mensen. De hele dag is er een optocht aan de gang met groepen uit alle provincies en dorpjes uit en rond Cusco.
Dat gaat nog de hele avond door en morgen is de Inti Raymi. Het feest van Cusco van het jaar. We hebben met de hele groep afgesproken, dus dat wordt vast leuk!
Ik houd jullie op de hoogte!!!
Un beso, Tabitha!!!
Pronto escribire en español, chicos!!!
-
24 Juni 2009 - 06:41
Christine:
a ver, ya lo veo, he hablado con amarga y que si tenemos que hacer un cursito en holandes!! ayer me a ido al chiquita, saludos de la tribu de ahi tambien, me he tomado un eis-coffee, mhhh. bueno.
disfruta los ultimosdias a tope.
hasta pronto, chris -
24 Juni 2009 - 07:04
Anita:
Hoi Tabitha.
Dus je geduld van wachten is beloond. Je bent in Cusco.
Meid wat een geduld heb je toch , maar wat maak je veel mee.
Geniet nog van je laatste week .
Groetjes Anita -
24 Juni 2009 - 07:09
Agnes:
Tjonge jonge........................
Nou nou, das me een verhaaltje wel, zeg!!!! Gelukkig is alles goed afgelopen en wisten we hier in Nederland van niets, anders hadden we ons toch echt wel beetje zorgen gemaakt.... Fijn dat alles ook de moeite waard is geweest en dat je nu lekker in het feestgedruis zit. Over een metalen balk een brug over zien te komen, dat zie je toch alleen in films? Heb je niet stiekem een filmcamera zien staan...hahahaha. Wat een avontuur, meid!!! Pas je goed op jezelf? Ik hoop dat je laatst 1,5 week nog vol zitten met leuke, veilige avonturen. Meid, wat gaat de tijd toch snel. Maar wat kun je veel beleven in die achterliggende weken, zeg!!! Petje weer af voor hoe jij alles kunt plannen en vervolgens ook nog eens prima kunt uitvoeren. Fijne tijd nog weer gewenst. En hier onze kusjes weer...
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX -
25 Juni 2009 - 07:56
Joyce:
Jeetje, wat een verhaal...
Gelukkig dat het goed afgelopen is en je weer aan het genieten bent!
Liefs Joyce -
25 Juni 2009 - 09:04
Babs:
Meissie,
Wat een avontuur weer!!
Tja...Peru... ons favo-land aan bezienswaardigheden... minder favo qua reizen!
En bij ons is het dan nog vrijwel vlekkeloos verlopen vergeleken bij jou! Jeetje!
Jaja... het is eerder "ahorita" ipv "manana" daa...!! ;-)
Veel plezier in Cuzco met het fiesta! Nog heeeel veeeel te beleven daar!! Yahoe!! Goed joh!
Lieve meid, ik denk aan je en ik ben echt super benieuwd naar al je foto's + live-verslagen!
Liefs, xxBabs -
25 Juni 2009 - 15:32
Dylan:
Wow, heftig hoor, met die busverhalen en zo. Aan actie geen gebrek in ieder geval. Ik wou je nog veel plezier wensen bij de Inti Raymi, maar daar is deze reactie vast te laat voor... Nou ja, you get the point.
Ha det fra Norge! -
25 Juni 2009 - 20:21
Gerrie:
Hoi Tabiet,
Ik merk dat je al aardig gewend bent aan het tempo van Peru. Dan zijn wij nederlanders toch wel verwend met ons openbaar vervoer. Maar je geduld en lef zijn beloond. Je bent gelukkig veilig aangekomen. Haal je die laatste dagen geen al té halsbrekende toeren uit? Want we willen je gauw weer terugzien en al je spannende verhalen horen! Geniet er nog even van, meid! Ben je je al een beetje aan het losmaken van je vrije leventje daar? En van je mede-reisgenoten? Nog veel plezier, hoor!
xxx Gerrie. -
26 Juni 2009 - 11:31
Manouk:
Hee Tabby!
Lkkr handig, dat met die bussen. Maar ja.. je hebt het overleeft :D
Xx Manouk -
26 Juni 2009 - 18:28
Marga:
A aprovechar los ultimos dias !!!! Seguro que te da mucha pena dejar todo aquello. Pero la idea de volver a casa seguro que te emociona.
Muchos besos
Espero verte muy pronto.
Y tambien ver mas fotos de este viaje.
BEEEEEESSSSSSSSOOOOOOOOSSSSSSSSSSS -
27 Juni 2009 - 09:22
Oma:
Hoi Tabitha wat een belevenissen zeg ,gelukkig kwam alles weer goed ,nu nog even en dan is het al weer voorbij .Dan hopen we je weer gezond terug te zien .Nog een fijne week en een goede terug reis toegewenst,veel liefs van Oma doei doei xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
